dinsdag, februari 28, 2006

Op weg naar Vladivostok?

Je had mijn bochtenwerk eens moeten zien... maar ben niet tegen de vlakte gegaan. En ik heb zelfs auto's voorbij gestoken. 12 km gelopen in ongeveer 1 uur - traag tempo met 3 x een intensieve loop van 5 minuten. Tijdens de loop even gedacht om die intensieve stukken te laten vallen, maar dan uiteindelijk toch maar doorgezet.

Maar 't was koud, koud, koud. Sneeuw die door de wind recht in 't gezicht terecht kwam. Elke pas die je zette, hoorde je de verse sneeuw kraken. Dat was vermoeiend. Ik dacht even dat ik in "Man bijt hond" zat. De tocht door Siberiƫ. Ik had juist voor het vertrekken een stukje reportage uit die tocht gezien. Wat moeten die mensen afzien. Na 1 uur lopen in de sneeuw was ik al bekaf en bevrozen. Ik had wel geen berenmuts op.

Morgen eens zien hoe de spieren dit hebben verteerd. De laatste keer dat ik echt in de sneeuw heb gelopen was in de 10 k. van Gaston Roelants. Ik heb dan 2 weken niet meer kunnen trainen. Door het verkrampt lopen in de sneeuw (om niet te vallen zeker?) had ik enorme pijn in de nek (als ik me niet vergis ter hoogte van de atlas - dat was een quizvraag in 1 jaar gratis dit weekend). Spuit(je) in de nek met cortisone was de oplossing... Dat zal zich wel niet elke keer voordoen zeker.

1 opmerking:

Anoniem zei

inderdaad, je hebt me juist na de bocht voorbij gestoken. 'k heb geen winterbanden opliggen. In die sneeuwval lopen...