Leuven en omgeving

Alles gaat goed. Ik zit nu aan een weektotaal van 35 km.

Leuven en omgeving zijn voor mij echter nog onbekend terrein. Behalve dan de Bondgenotenlaan en de oude markt... Dus vorige week vertrokken met een mogelijke route in gedachten en de garmin. Die laatste zou me wel terug thuis brengen indien dit nodig mocht zijn.

Bedoeling was een 45 min. rustig te lopen. Alles ging goed tot ergens halverwegen. Ik liep, zoals meestal, vrij laat op de avond. Het was al goed donker en langs de weg begon er minder en minder verlichting te staan. Ook begon de asfaltlaag te veranderen in iets wat modder moet geweest zijn. Die tendens bleef aanhouden, de weg werd donkerder en de bodem (en mijn kousen en schoenen) vochtiger. Na een tijdje toch beginnen vloeken en ik besloot mijn garmin in te schakelen om de kortst mogelijk weg terug te nemen. Na een tijdje gaf die een duidelijke pijl naar links. Het was een mooie rechte weg, en tevens verlicht. De weg bleef ook heel recht, zoals de pijl op de garmin. Alles ok dus.

Na een tweetal kilometer begon ik toch twijfels te krijgen. De weg leidde me naar een soort domein. Het leek er sterk op dat het een ziekenhuis was of een soort universitaire campus. De richting was nog wel in orde dus misschien zou het wel mogelijk zijn om door het domein te lopen. Maar waarvoor ik vreesde, werd werkelijkheid. De weg liep dood op een groot gebouw. Er stonden daar 2 mensen buiten, ik dacht aan patiënten van het ziekenhuis. Ik wou echt wel de kortste weg naar huis en vroeg dus de weg... Dat was echt geen goed idee. Ze hielden me voor de zot. Ik zat echter niet in een ziekenhuis maar een psychiatrisch centrum, en op basis van het antwoord dat ik kreeg, vermoed ik wel voor zwaar gevallen. Dus rap terug weg en opnieuw de pijlen van de garmin volgen.

Resultaat, veel later thuis en veel meer kilometers dan gepland. Dat noemen ze rustig opbouwen. Volgende keer doe ik nog eens dezelfde weg, maar dan met daglicht en laat ik ook dat ziekenhuis links liggen.

Door het sortieke vorige vrijdag in Antwerpen, werden er minder kilometers gelopen dan gepland. Tafelen van 20.00 tot 2.00 en daarna nog wat cafeetjes tot een uur of 5 vergt nu toch al meer dan 1 dag recuperatie. I Famosi is wel een aanrader voor iemand die graag Italiaans eet (en drinkt).

Ik zit nog altijd aan een 20-tal kilometers per week. Dit kan alleen maar in stijgende lijn gaan.

Vandaag staan er 35 minuten om 't programma.

We doen voort...

Allez, we zijn de week goed doorgekomen. In totaal, jawel, een 20,5 km gelopen, dat wil zeggen, in 1 volledige week met 4 trainingsdagen...

Ik loop momenteel maximum 35 minuten. Veel is 't nie, maar het doet toch goe.

Volgende week zondag, zou 't kunnen dat ik in Antwerpen 6 km ga lopen in de race for the cure. Met 6 km neem ik geen risico en zal ik de finish nog wel halen. Bovendien is 't lopen voor een goed doel, tegen borstkanker.

Enige nadeel is dat ik vrijdag, en ook in Antwerpen, heb afgesproken om er eens een goei lap op te geven. 't is lang geleden. Er werd zelfs al een hotel-eke geboekt omdat ik zeker ni meer met den auto naar huis wil rijden. Het verstand komt met de jaren.

We trainen voort.

Zijn we terug?

We zijn opnieuw aan 't lopen. Nu toch al een 14 tal dagen. Aangezien de conditie niet meer is wat ze geweest is, zijn de kilometers ook zeer beperkt. Ik hoop wel dat hier snel verandering zal in komen. Momenteel nog niets gepland om te lopen (toch niet voor dit jaar). Het belangrijkste is nu eerst om vol te houden en conditie te verbeteren. Tot binnenkort.

vandaag: 8 km in 45 minuten.