Wreed content

Jawel, 'k heb hem gelopen en 't was fantastisch. Ongelofelijke marathon, uitstekende sfeer, schitterend publiek, goeie organisatie, prachtig parcours (beetje berg op en berg af - dus afwisselend) en dan die aankomst in het sportcentrum... Niet 1 maar verschillende kiekevel momenten. Veel kans dat ze me er volgend jaar opnieuw zien.

Nochtans met veel twijfels naar Luxembrug vertrokken. Dit bracht een beetje extra zenuwen met zich mee (en ik ben dan al zo'n zenuwachig manneke). Het afspreken met Achieltje en Koen in het sportcentrum voor de start deed deugd en verminderde wel wat de spanning.

Tijdens de marathon hebben we dan onze ontmoeting af en toe verdergezet. Koen kwam al eens langs, Birger ook. We hebben geruime tijd vrij dicht bij elkaar gelopen. In de tweede helft heeft Birger me dan voorbijgesneld. 't was bergop en in een ongelofelijk tempo (ik dacht dat hij zijne eindsprint had ingezet). Ik heb hem dan een paar keer teruggezien maar dan aan de overkant van de weg (bij het maken van een lus). Bedankt Birger voor die aanmoedigingen. Even later kwam ook Koen opzetten en ook dat tempo kon ik niet volgen. Ik weet niet echt meer wanneer dit gebeurde. Ik probeerde gewoon mijn ene been voor mijn andere te krijgen. Een vrij essentiele inspanning bij het lopen.

Alles ging vrij goed tot aan km 34. Een moeilijk moment. Het publiek heeft me daar aan het lopen gehouden maar mijn tempo zakte. Aan km 39,5 was mijn pijp uit. Een stapbeurt... tot km 40,5. Afzien, maar ik was niet alleen. Het laatste gedeelte nog een serieuze inspanning gedaan. Afgelegd met een gemiddelde snelheid van 11 km/u. en dan de fantastische aankomst in het sportcentrum. Stond daar toch wel Birger. Bij gebrek aan Saskia, heb ik hem dan maar vastgepakt. Tijd 04.04.46. Content dat ik na ongeveer 1,5 jaar zonder marathon en een beetje sukkelen er opnieuw ben.

Het nakaarten samen met Koen en Birger met een pint was een ideale afsluit voor dit prachtig evenement.

's nachts heb ik dan wel geen oog dicht gedaan. Wat deden die benen pijn. Nog een hele nacht kunnen nagenieten...

Nu 1 week rust en dan zullen we eens bekijken hoe we Eindhoven gaan aanpakken.

40 minuten loslopen in het hallerbos op het inmiddels vertrouwde parcours. Mijn nieuw speelgoedje, een forerunner 305, voor een tweede keer gebruikt. Een ongelofelijk machien, met veel toeters en bellen. Vandaag heb ik het boekske eens volledig doorgenomen en alles zo'n beetje getest. Verloren lopen zit er nu niet meer in. Dat kan nog van pas komen in Luxemburg, bij het maken van een lange wandeling.

Nu nog een paar keer een warm bad afgewisseld met een koude douche se. Dat kan wonderen doen zoals bij Birger. Alleen, 'k heb gene Compex. Misschien had ik beter dat aangeschaft in plaats van die Forerunner...

Morgen nog eens 20 minuten loslopen en dan zijn we weg, richting Luxemburg.

't is kalm

ik ben aan 't rusten. Vandaag voor de 8ste keer naar de kine geweest. De laatste keer voor de korte uitstap naar Luxemburg...

Vrijdag heb ik 14 km gelopen met een gemiddelde HS van 144. Niet echt last gehad van pijn (je voelt altijd wel iets). Toch is er iets in 't kopke dat altijd zegt: pas op. De kine heeft me opnieuw aangeraden om rustig op te bouwen.

De alcoholconsumptie tijdens de weekendfeestjes vrij laag gehouden (zelf een beetje verrast dat dit lukte...). Zaterdagmorgen wel opgestaan met een serieuze verkoudheid (miljard, dat kon er maar bijkomen). Deze heeft me een groot deel van de zondagmiddag in 't bed doen doorbrengen. Tegen de avond ben ik er toch min of meer doorgekomen en heb dan nog 11,5 km afgelegd - zonder hartslagmeter in 1.03. Het zijn trouwens de laatste dagen van mijn Polar. 'k heb een nieuw speelgoedje gekocht. Meer uitgebreide info volgt later. 'k moet er eerst eens mee gespeeld hebben.

Wat gaat volgende week brengen? Voor de moment is dat nog een groot vraagteken.

Rust

Vandaag en morgen terug verplichte rust opgelegd gekregen. Vrijdag mag ik terug wat lopen.

't weekend belooft ook vrij zwaar te worden. Vrijdagavond naar Antwerpen voor het feestje van Wim die ook de 40 heeft bereikt. Zaterdagmorgen naar de kine (misschien met koppijn).
's middags een communiefeest (koppijn opnieuw gedaan) en zondag een schoolfeest. Ne mens zou voor minder beginnen lopen.

In Luxemburg, zit ik hier voor wie me zoekt.

En inderdaad...

terug gelopen vandaag. Prachtig zo tegen de avond het bos intrekken, rustgevend. Ook opvallend veel vrouwelijke lopers tegengekomen. Die trainen slimmer zeker, op zachte ondergrond.

10,5 km gelopen in exact 1 uur. Gemiddelde hartslag wel wat een de hoge kant, 143, voor een pas geworden 40 jarige.

Tussen haakjes nog iets wat ik kwijt wil:
(Die kwiet - 't was duidelijk een anti-sportmens - die den echo heeft gepakt daar ben ik niet over te spreken. Hij wist op voorhand, zonder echo, te vertellen wat de kwetsuur was en hoe die er kwam => overtraining en wist me ook te vertellen dat vanaf 40 jaar de spieren veel minder flexibel worden en kans op kwetsuren verhoogd => indruk: waar ben jij nog mee bezig. Chance dat mijne kiné een groot gedeelte van zijn verslag ook flauwekul vond. Ten eerste overtraining: ik heb nog nooit zo weinig km gedaan in de voorbereiding van ne marathon. Ten tweede, mijn CK waarden in het bloed waren OK (iets waar ik normaal wel problemen mee heb bij het optrekken van de km). Ten derde, 'k moest dien type nie hebben.) - tot zover de haakjes

Volgens mijn schema zou ik nu mijn kilometers moeten minderen. Dat zal zeer moeilijk zijn. In tegenstelling tot het schema, zou ik deze week toch nog een duurloopje van 15 km willen doen (misschien 20?) om het dan volgende week terug rustig te houden.

Van de kiné heb ik groen licht voor te trainen, oranje licht voor 1/2 marathon en rood voor de marathon. Zouden we voor 1 keer eens niet door 't rood kunnen rijden? Als ik me goed voel, als er wat ambiance is in Luxemburg, dan zie ik het wel zitten (zo lang ben ik al bij al toch niet "out" geweest). Ik ga me zeker niet in "frennen" lopen. Als het nen halve is, ben ik ook content. Als het niks is, dan amuseer ik me wel aan de bar terwijl Koen en "Achieltje" zich in het zweet aan 't lopen zijn, berg af en berg op en tijdens de laatste 10 km, altijd berg op...

Bedankt voor alle reacties. Dat doet ook deugd.

Nu nog efkes voort doen voor 't werk se. Door om 19.00 in 't bos te gaan lopen, vroeger gestopt met werken met als gevolg dat ik nu van het "voordeel" kan genieten om 't thuis nog wat voort te doen.

Morgen is het kiné-dag.

groen licht

Vandaag groen licht gekregen om voorzichtig terug te beginnen met lopen. 15 à 20 minuten op zachte ondergrond en vlak. Dat heb ik dan ook met plezier gedaan. Dat deed deugd. De combinatie zachte ondergrond en vlak parcours was niet te vinden in de onmiddellijke omgeving. Dan maar den auto ingesprongen richting Hallerbos. 't lopen ging zonder pijn. Hopelijk morgen nog van da maar dan toch al iets langer. Zijn we nu toch terug vertrokken?

Nog 15 dagen tot Luxemburg en ik lig al 11 dagen stil.

Deze avond nog eens het gevecht aangegaan met "onze" ellipse trainer. Wie had er ooit dat lumineuze idee om dergelijk ding te "koepen". Wat is dat vervelend- niks voor mij. De enige motivatie op daar op te staan springen, is het einde halen in Luxemburg. Vandaag ben ik gestopt na 1.10. Tijdens die trainingen blijft de hartslag steeds laag. Soms wel afgevraagd of dit wel nut heeft... Als je dan stopt, heb je dat fietsbenengevoel.

Gisteren heb ik wel voorzichtig aan de kine gevraagd of ik niet efkes mocht lopen maar 't was noppes. Ik ga het hem morgen toch opnieuw vragen.

Als ik dit weekend nog niet mag lopen, zit de kans er dik in dat ik ga werken ('t gaat toch slecht weer zijn). Nog wel zien verkocht te krijgen aan Saskia maar ik denk dat ze nu toch liever van mijn gezaag over 't lopen vanaf is...

Misschien tot morgen.

Deze avond me maar ingeschreven voor marathon in Eindhoven. Als je niet kunt lopen, moet je toch iets nuttig doen.

Gisteren opnieuw 1 uur op de ellipse trainer gezweet. Niet echt plezant, 't steekt rap tegen maar beter dat dan niets.

Programma voor deze week:

Dinsdag: 1.30 ellipse trainer

woensdag: dokter en kinesist - en hopelijk tussendoor ook een echo (zwelling blijft, wel de indruk dat de pijn afneemt)

vrijdag: kinesist + ellipse trainer (1.00)

Hopelijk toch binnenkort terug wat lopen.

25 km - 1 uur - AHR 111

Das straf hé. 't is spijtig genoeg geen looptraining. 'k heb 1 uur zitten zwoegen op zo'n ellipse trainer... alternatieve training.

Vrijdag naar een sportkinesist geweest. Deze vreest voor een klein scheurtje. Het is geen ontsteking, heeft niets te maken met de achillespees maar 't is de verbinding tussen de achillespees en de kuit (allo dokter!!). Indien het effectief een scheurtje is, betekent dit dat ik een aantal weken "out" zal zijn (ik denk dat hij 3 weken heeft gezegd maar ga het hem maandag nog eens vragen). Om uitsluitsel te hebben, dient er een echo genomen te worden. Wat het ook is, tegen Luxemburg ga ik normaal gezien wel pijnvrij kunnen lopen. Of het dan al verstandig is om direct een marathon te lopen, is een andere zaak (misschien beter mijn verstand thuis laten).

Maar we gaan zeker en vast naar Luxemburg. Die beslissing is genomen. Hopelijk kan ik er lopen. Lopen of niet, een feestje gaan we er zeker en vast van maken (daar heb ik nog nooit problemen mee gehad). Tot hoe laat is de bar open?

Rustdag 3

Deze morgen naar de dokter geweest. Resultaat: ontstekingsremmers innemen en magnesiumtabletten. Ik dien ook naar de kine te gaan. Daar kan ik pas vrijdag mee starten. Ik voel het al aankomen, 't gaat hier een verloren week worden. Nie goe voor 't koppeke. De zwaarste trainigsweek niet kunnen afwerken. Twee lange duurlopen gemist.

Ik wil beginnen met terug wat te lopen maar 't kan gewoon nog niet. Afzien en nog eens afzien. 'k kan moeilijk relativeren. Dat zou beteren met de leeftijd maar daar heb ik nog niets van gemerkt. Beter uit mijn buurt blijven nu.

uitgerust aan de start?

Gisteren mijne Achilles eens goe in de watte gelegd. Om het uur kreeg die gedurende 10 minuten een cold pack tegen zich aangedrukt (ik denk dat hij oververhit was geraakt). 's morgens en 's avonds werd er ook nog eens wat Fastum gel opgesmeerd.

Vandaag is er al een aanzienlijke beterschap merkbaar (joepie). Nu nog een paar dagen het zeer rustig aan doen. Hopelijk kan ik tegen het einde van de week al terug een beetje lopen.

Een doktersbezoek staat ook nog op mijn agenda. Ik vrees wel dat de enige raad die ik daar ga krijgen er één is die ik niet wil horen: rusten.