Nog 15 dagen tot Luxemburg en ik lig al 11 dagen stil.
Deze avond nog eens het gevecht aangegaan met "onze" ellipse trainer. Wie had er ooit dat lumineuze idee om dergelijk ding te "koepen". Wat is dat vervelend- niks voor mij. De enige motivatie op daar op te staan springen, is het einde halen in Luxemburg. Vandaag ben ik gestopt na 1.10. Tijdens die trainingen blijft de hartslag steeds laag. Soms wel afgevraagd of dit wel nut heeft... Als je dan stopt, heb je dat fietsbenengevoel.
Gisteren heb ik wel voorzichtig aan de kine gevraagd of ik niet efkes mocht lopen maar 't was noppes. Ik ga het hem morgen toch opnieuw vragen.
Als ik dit weekend nog niet mag lopen, zit de kans er dik in dat ik ga werken ('t gaat toch slecht weer zijn). Nog wel zien verkocht te krijgen aan Saskia maar ik denk dat ze nu toch liever van mijn gezaag over 't lopen vanaf is...
Misschien tot morgen.
donderdag, mei 11, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hoi Johan,
ik begrijp je frustratie volkomen, maar is het verstandig om na een dusdanige inactiviteit zo vlak voor Luxemburg toch nog deel te nemen? De kans op een ergere blessure is groot, en spijtig genoeg spreek ik uit ervaring: vorig jaar heb ik de Rotterdam gelopen na 6 weken niet gelopen te hebben ... ik trainde om binnen te komen op 3u15', maar uiteindelijk liep ik een 3u41', wat gezien die 6 weken verplichte rust nog niet slecht was, maar nadien ben ik serieus op de sukkel geweest. Ik wil je niet ontmoedigen, maar ik zou het veel erger vinden voor jou moest je door Luxemburg persé te willen lopen in een sukkelstraatje terecht komen.
Maar ... uiteraard blijf ik duimen dat het goedkomt (liefst seffens binnen 5 minuten ;-) ) en dat je in Luxemburg iedereen losloopt!!
...soigneert u hé ;-) Cheers
Een reactie posten