Slapen in open lucht?

Gisteren vrij laat op de avond toch nog 11,5 km gelopen. 3 toerekes. In het begin, de eerste 4 km, terug last gehad van de knie. Efkes gedacht om te stoppen maar dan toch maar doorgelopen.

Na een stresserende dag en een ontspannen loopje, kom je dan terug thuis rond 23.30. Ik wil binnengaan langs de achterdeur die ik steeds open laat als ik ben gaan lopen. Nu: POTTOE. Jawel en iedereen die binnen is....aan 't slapen. Inez in haar bed, Saskia op de zetel (dat kon ik zien vanuit het raam...). Eerst kloppen op de raam, niets. Dan bellen...niets, onafgebroken bellen (de lichtflitsen sprongen uit te bel - geen echt goede kwaliteit denk ik) , geen resultaat.

Dan toch al aan alternatieven beginnen denken. Ligt de tent in het tuinhuisje? Zijn de buren nog wakker? Bij Danny was er nog licht (die zal het geklop wel hebben gehoord). Vloeken, vloeken en nog eens vloeken.

Dan toch nog eens een laatste poging wagen, mijn "knoken" bijna op de venster kapot geklopt (vensterglas klop je niet gemakkelijk kapot zenne), veel lawaai,... De wanhoop nabij en dan opeens, Saskia uit haar droomwereld gehaald. Ik denk dat 't ne schone droom geweest zal zijn.

Maar allez, ik moest toch maar niet kwaad zijn. Ze had de deur niet "expres" op slot gedaan...

Vandaag terug gaan lopen, 9 km, maar 'k heb wel de sleutel meegenomen.