'k heb afgezien...

Zaterdag, klokslag 12.00 waren we reeds in Eindhoven. Veel te vroeg maar 't voordeel was dat er nog aanzienlijk wat tijd overbleef om Eindhoven te verkennen. Gezellige stad en zeer vriendelijke mensen. Toch één minpunt, vooral dan als je de dag nadien moet lopen, er zijn te veel winkels. Dat resulteerde vooral in... slenteren, van de ene winkel naar de andere. Na enkele uurtjes "shoppen" toch terug het hotel opgezocht. Een duik in het zwembad deed het nodige om de beenspieren opnieuw een beetje te ontspannen.

's Avonds was er dan de pasta party in 't hotel. Daar hadden we Jan en Carine al vlug gevonden. Een tof weerzien, het was immers geleden van de weblogloop in Harelbeke.

De pasta party in Eindhoven was wel anders dan de gebruikelijke spaghetti op een plastic bordje met wat bolognaise saus. Er was een rijkelijke keuze aan voorgerecht, pasta's in de ruime betekenis van het woord, een groot pallet aan verschillende sausen, uitstekende lasagne, sollekes, kip, hamburgers... Ook was er nog een enorme keuze aan dessert. Ideale voorbereiding...

Al dat eten diende daarna toch efkes te worden doorgespoeld. Jan en Carine geven het voorbeeld en stellen voor om samen nog iets in "den bar" te gaan drinken. En ja, daar heb ik dan 2 bollekes gedronken. Je moet dus die blogger niet meer gaan zoeken waarnaar Sven refereert. Toch efkes genieten, het afzien was pas de dag nadien geprogrammeerd.

Na een onrustige nacht (zou dat aan 't eten gelegen hebben?) was er eindelijk de langverwachte dag van de marathon. Aan de start, naast Jan, ook nog de rappe bloggers Sven en Vincent ontmoet.

Na het startschot, waren Sven en Vincent zoals verwacht vrij snel uit het gezichtsveld verdwenen. Samen met Jan heb ik de eerste 5 km (?) of iets meer afgelegd. Om mijn motorke niet onmiddellijk op de blazen, heb ik Jan laten gaan, samen met de "ballonekes" van 3.30.

Een eerste moeilijk moment had ik al vrij snel in de wedstrijd. Iets na 10 km... jawel al pijnlijke benen. Het tempo zakte iets maar bleef nog vrij behoorlijk. Ik bleef wel met zware benen lopen. Na ongeveer 20 km dacht ik zelfs even stoppen, heel efkes maar. Het voordeel was dat juist op dat moment er veel publiek stond, eerst Carine en daarna ook Ruthje stonden daar serieus te roepen. Bedankt voor die aanmoedingen. Doordoen dus. Het tempo zakte verder weg, nu tegen ongeveer 11 km/u. Aankomen was nu het belangrijkste geworden. Ik was aan 't leeglopen. Elke stap begon pijn te doen. Dat klein brugje oplopen, ... dat was echt afzien. Niet meer nadenken, niet meer op de kilometeraanduiding letten, gewoon proberen te blijven lopen. Dit lukte wel. En opeens was daar Jan. 'k was hem voorbij gestoken zonder hem gezien te hebben. Ik vermoed dat dit aan een drankpost was. Jan riep me nog wat achterna.

Volgens mijn Garmin zou ik op het laatste opnieuw wat minder traag zijn gaan lopen. 't voelde wel niet zo aan. Jan moet tijdens die laatste kilometers zijn tweede adem gevonden hebben en opnieuw een serieus tempo hebben ontwikkeld. Juist voor de finish had hij me opneiuw te pakken. Ik denk dat we dan mekaar een hand hebben gegeven, proficiat gewenst en dan nog een kort "sprintje" eruit hebben geperst tot aan de finish. Heel zeker ben ik er niet van want ik zat helemaal kapot. Fantastisch gevoel. Nummer 6 is binnen in 3.50 en een klets

Wel geen PR. Tot aan km. 30 lag ik voor op 't schema maar daarna... Nu blijft ik steken op 3.40.03, gelopen in 2003. Om dat ooit nog te verbeteren, zal ik naast een verjongingskuur ook nog wat kilo-kes dienen kwijt te raken.

Nadien zelfs niet meer blijven plakken. Spieren deden te veel pijn.

Edith heb ik spijtig genoeg niet gezien in Eindhoven. Ze heeft wel een ernome prestatie geleverd en dit voor haar eerste marathon. Ook was Koen blijkbaar van de partij maar ook Koen is me niet opgevallen in de menigte. 't Zal voor een volgende keer zijn.

Nu op naar de volgende zeker...